Zeelandweekend voorjaar 2012

 

Het is weekend! Tenminste, dat was het voor mij afgelopen donderdagmiddag om 17.00. Vrijdag had ik vrij genomen zodat ik mooi op tijd in Zeeland kon zijn voor een lang duik-weekend. Nog even langs de Ikea om een waterdichte bak te halen voor in de auto en om vervolgens snel naar huis. Onderweg nog even de tank vol diesel, dan hoeft dat morgen niet meer. Thuisgekomen de lamp aan de lader, nieuwe batterijen in de backuplamp, droogpak schoon en de rits ingevet. Verder alles inpakken en klaarleggen!  Het plan om vroeg op bed te gaan werd het helaas niet, want ik wou alles piekfijn in orde hebben. Vrijdagochtend om 8.30 uur mijn vriendin nog even gedag gezegd. Die had op Facebook gezien dat Han al in Zeeland was, en zelfs al een foto geplaatst had. En toen moest ik nog weg! De auto in en op mijn dooie gemak richting Zeeland gereden. Vanwege wat navigatieprobleempjes iets later aangekomen dan gepland, maar prima op tijd. We hadden afgesproken bij Bergse Diepsluis. Ook wel Oesterdam genoemd. Daar kwamen net een stel DTH-ers het water uit. Ze waren dus inderdaad al in Zeeland toen ik nog weg moest! Langzaam maar zeker werd de groep compleet en konden we aan ons klaarmaken voor de eerste duik. Omdat we met een oneven aantal duikende duikers waren moest er 1 groepje met z’n 3en duiken en heb ik samen met Jacob en Robert de eerste duik gemaakt. Gelijk al een heerlijke duik! Het zicht was niet geweldig en een klein beetje stoffig, maar toch wel zo’n 2/3 meter; en een stuk lichter dan bijvoorbeeld Joure! Gelijk deze duik naast de mooie begroeiing allemaal leuk spul tegen gekomen zoals heremietkreeftjes, platvisjes, garnaaltjes en krabbetjes. Als klap op de vuurpijl een hele tros met pijlinktviseieren. Pa & ma helaas niet gezien, maar dit was al bijzonder genoeg!

 

 

 

Na de duik bij Bergse Diepsluis zijn we naar De Kabbelaar gereden om de flessen weer te vullen. Ikzelf heb daar mijn 12 liter fles ingeruild voor een 2*7 set die ik gekocht heb. Ik heb al eerder met een dubbelset gedoken, en was meteen om doordat dit veel stabieler op de rug ligt.

Samen met Bert heb ik daar mijn eerste zout-water-wrakduik gemaakt op Le Serpent. Een wrak dat aan de andere kant van de dijk ligt. Via de oppervlakte zijn we naar de boei gegaan die aan de boeg van het schip vast ligt, en via de afdaallijn naar beneden afgedaald. Op een meter of 20 kwamen we op het voorschip uit en via de bakboordzijde naar het achterschip gezwommen.  Het dek was voornamelijk bedekt met zand, maar de zijkant van het schip al redelijk begroeid met zakpijpen e.d. Vervolgens door de kajuit weer naar voren. Voor mij de eerste keer en echt heel erg indrukwekkend! Vervolgens nog even in een ruim gekeken en bij het verlaten van het ruim kwamen we nog een luchtkamer tegen waar we nog even in gekeken hebben. Ook erg leuk! Omdat we nog genoeg lucht hadden via de Rat en de Zeehond, 2 wrakjes van 14 en 9 meter lang terug naar de kant gezwommen. Weinig leven gezien, maar wel een mooie duik. Hopelijk het begin van mijn wrakduikcarriere! Aan het einde van de duik nog even uitgelood met de nieuwe set, en ik kon met gemak 2 kilo lood dumpen. Scheelt weer sjouwen! Het plan was om ’s avonds nog een derde duik te maken, maar hoe later het werd, hoe meer mensen -waaronder ik- er afhaakte. We hadden nog 2 avonden en het bier en de Berenburg waren gewillig. De zaterdag ging de wekker alweer rond 8 uur. In de ochtend waren we ineens met een persoon meer; Wemeltje was midden in de nacht aangekomen en had zich bij ons gevoegd.  Na het ontbijt moest er even sportief gedaan worden, dus heb ik samen met Sander een flinke pot voetbal gespeeld. Ondanks dat ik dit vrijwel dagelijks op mijn werk doe, werd ik toch ingemaakt 🙁 Daarna zijn we met z’n allen naar Zijpe gegaan om de eerste duik van die dag te maken. De vorige keer dat ik daar dook stond er nogal een flinke stroming in de bocht waar je doorheen moet, dus daar was ik al op voorbereid. Gelukkig viel de stroming mee en toen we daar doorheen waren werd het zicht beter, en ook daar weer een erg mooie duik gemaakt met slakken, zeesterren en krabbetjes. Toen we terug aan de kant kwamen zagen we dat het grootste deel alweer terug was, terwijl wij bijna het eerste paar waren dat in het water lag. Blijkbaar trok de stroming net aan toen wij de bocht door waren, en konden de anderen er niet meer doorheen komen. Zonde!

 

 

De volgende duik die we gepland hadden was bij een stek waar we, mede doordat het laag water was, lastig in het water konden komen, en dat het een héél eind lopen was met de duikuitrusting was, omdat de auto’s niet bij het water geparkeerd konden worden. Na wat overleg besloten we om dan toch maar naar de Plompetoren te gaan. Ook bij deze plek is het lastig om met laag water  er in te komen, maar er hoeft in ieder geval niet zo ver gelopen te worden. Niet iedereen had zin om de lastige dijk af te klauteren, dus dook slechts een deel van de duikers. Voor mij is Plompetoren de plek waar ik voor het eerst in Zeeland dook. De vorige keer dat ik er was lag de hele bodem bedekt met brokkelsterren. Zoveel, dat het wel een levend tapijt leek. Het zicht was niet al te best -zo’n 2 meter-, maar zeker de moeite waard! Weer de hele bodem bezaaid met brokkelsterren; en zelfs een zeedahlia ter grootte van een hand; mooooi! Omdat we de vrijdag geen nachtduik hadden gemaakt moesten we er vandaag toch echt aan geloven.  Je moet je er even tot zetten, maar dan heb je ook wat! Het aantal kreeften viel wat tegen in vergelijking met vorig jaar, die moeten door het lange koude weer waarschijnlijk nog komen. Toch is er altijd heel erg veel te zien: Aalen, vorskwabben, en heel erg veel garnaaltjes. Vooral die laatsten vind ik geweldige beestjes! Ook kwamen we een aantal verschillende slakjes tegen! Na de duik terug naar het huisje. Wederom was het bier en de Berenburg gewillig en werd het erg laat en lagen we om12 uur op bed. De volgende dag was het dan ook lastig wakker worden voor sommigen. Ikzelf stond natuurlijk om 8 uur weer fris als een hoentje naast bed 😛 Volgens traditie is zondag ochtend Preek Hill ochtend en wie zijn wij om die traditie te breken. Na het vullen van de maag, lunchzakjes en de flessen richting de stek. Ook Preek Hill vereist een flinke wandeling om bij de stek te komen, en ook het water in komen is vrij lastig vanwege de blokken steen die er opgestapeld zijn om de dijk te beschermen. Rond 11.30 lagen we in het water en wederom een mooie duik gemaakt. De stek is erg mooi begroeid met zakpijpen en zeeanjelieren. Ook hier weer heel veel krabbetjes en zeesterren tegen gekomen! Na de duik weer een lange wandeling terug naar de auto en de boel weer ingepakt. Normaal gesproken is dit het einde van het zeelandweekend; maar omdat het maandag Koninginnedag was hadden we een dag extra! Een aantal van de duikers gingen  naar huis maar er bleven nog acht dûkers over. Besloten werd om bij de Zeelandbrug te duiken. Daar aangekomen stond het helemaal vol met auto’s met daarbij een heleboel duikers. Ik denk dat er meer dan 30 auto’s stonden! Niet erg motiverend..  Björn wou deze duik filmen; en had daar iemand nodig die op hem kon passen. Ik als goede sul heb me daar voor opgeofferd, op de voorwaarde dat ik minimaal een keer in beeld kwam 😀 Aan de kant stond Henk ook te filmen hoe wij het water in gingen. Helaas kreeg ik in het water mijn vinnen met geen mogelijkheid aan en heb daar naar mijn idee wel 5 minuten lopen stuntelen. Zowel de camera van Henk als de camera van Björn draaiden volle toeren. Mijn 5 minutes of fame! 🙂 Eenmaal de vinnen aan en koppie onder was het zicht verschrikkelijk slecht. Hooguit een meter zicht en heel veel stof. Toen we eenmaal onder de stofwolk kwamen was het zicht redelijk en hebben we alsnog een hele mooie duik gemaakt. Björn aan het filmen, en ik er een beetje omheen op zoek naar leven. Doordat we bijna geen meters maakten had ik de kans om naar het microleven te kijken. Heel klein, maar toch zó interessant. Eigenlijk had ik gehoopt op een Snotolf, maar die zijn we helaas niet tegen gekomen. Wel een mooie grote heremietkreeft; die zich totaal niets aantrok van wat wij aan het doen waren! Na zo’n 3 kwartier boven gekomen stond de rest al op de kant. Helaas voor Henk was de camera leeg; dus kon er niet gefilmd worden hoe wij het water uitklungelden. Aan de kant en omgekleed bleek dat een ander buddypaar wel een Snotolf gezien hadden; jaloers!! ’s Avonds nog een laatste duikje gemaakt voor de dag. Weer een avondduik, dit keer bij Den Osse. Eerst een heel stuk zwemmen bij een diepte van 1½ meter, en vervolgens de diepte in. Het water was glashelder en het een duik zoals een nachtduik hoort te zijn. Veel leven, veel klein spul, en een heerlijk relaxte duik. Na de duik was het het plan om het laatste hout nog op te stoken, en het bier en de Berenburg op te maken. Helaas leek iedereen uitgeteld, en lagen we met z’n allen vroeg op bed. Maandag. De laatste dag van het oh zo mooie zeelandweekend! Besloten werd om het huisje op te ruimen, schoon te maken, in te pakken en nog 1 laatste duik te maken. De duik werd gedaan bij de Goudse zwaardweg. Geen idee welke stek dat is, maar dat is wat ik heb opgeschreven 😛 Juist bij deze duik begon het weer beter te worden! Hadden we de afgelopen dagen alleen maar bewolking en regen, zo waren de donkere wolken weggetrokken en kregen we er nu een heerlijk zonnetje bij!  Stond ik de afgelopen duiken de natpakduikers nog uit toe te lachen, had ik het zweet nu op mijn voorhoofd staan van de warmte. Gelukkig hoefden we alleen maar de dijk over te steken en konden we zo het water in plonsen. Ook hier moesten we een heel eind door het ondiepe water tijgeren. Toen we eindelijk de diepte in gingen moesten we tegen de stroming in. Het voordeel was wel dat het zicht heerlijk helder was waardoor we misschien zeker 7 meter zicht hadden! Ook hier weer heel veel slakjes en microleven gezien. De navigatie was nogal zwakjes te noemen deze duik. Op de terugweg kregen we het voor elkaar om 180 graden te draaien, en zelfs na een aantal keer koekeloeren kwamen we heel slecht terug naar het beginpunt. Ondanks dat toch een mooie duik! Na de duik met z’n allen nog op de dijk gezeten in de zon, om te genieten en na te babbelen waarna de auto’s ingepakt werden en we weer naar het échte leven mochten. Tot volgende keer!   Bronvermelding:

 

  • Foto bord Oosterschelde, De Kabbelaar, Voetbaltafel: Han Verhallen
  • Foto Pijlinktvis-eieren: Hans Spierenburg
  • Foto Zeedahlia: galicia.be
  • Foto Gewone zeester: anemoon.org
  • Foto Heremietkreeft: Ron Offermans

Geplaatst

in

door

Tags: