De duikstek op zich
Na de werkzaamheden van Rijkswaterstaat begint het onderwaterleven nu weer op te komen, het zicht was goed, er was een goed gevoel bij deze duik en er waren alleen maar positieve geluiden. Duik en missie geslaagd.
Tijdens het flessen vullen nog gekeken naar filters en kruidenboter. Hierna met de gehele club een visje happen in Bruinisse. Lekker
Volgens de groep beviel Dreischor goed. Hier werd dan ook besloten om te gaan duiken. En het resultaat mocht er zijn, een fantastische duik. Toen we het water inliepen stonden er 8 auto’s en toen we onze hoofden na de duik weer boven water staken konden we over de koppen lopen. Wat een drukte.
Weer een typisch gevoel van het “teken”.
Via Scharrendijke naar het huisje. In de duikzaak kreeg ik een gesprek met de verkoper van duikspullen. Het gesprek ging over Metalsub, en we kregen de mogelijkheid om de nieuwe LED 2000 te gebruiken voor de nachtduik. Een unieke kans om een vergelijk te maken tussen HID en LED. Hier later meer over.
Eerst BBQ’en. De stokjes werden gebraden, de karbonade gemarineerd en van de salade en stokbroodjes kruidenboter werd gretig aftrek genomen. Een bbq die alle andere bbq’s overbodig maakt. Het was erg gezellig, maar de volgende duikstek stond op ons te wachten. Jacob had een visioen, Scharendijke Haven. En aan visioenen moet je niet twijfelen, dit soort momenten moet je pakken. Dus er werd koers uitgezet naar Scharendijke. Voordat we deze reis aanvaarden werd de vuurkorf aangezet en op een hagelijk temperatuurtje gehouden door hoofd vuur, zij luistert naar de naam Anne.
Meinte, Jurgen en ik waren een trio voor deze avond welke de verantwoording kreeg over de ultieme test. De verwachtingen waren hoog gespannen. Sloos haalde zijn UK uit het museum, Jurgen dook HID en Meinte verruilde zijn HALO tijdelijk voor LED 2000. Over de uitkomst mag niet gecorrespondeerd worden en ook dit is maar een mening, maar hieronder staat die vermeld:
Wij vonden het een chemisch blauw licht, wat irritant aan de ogen schijnt, niet een natuurlijk licht geeft aan het rif en na 6 meter vertroebeld.
Je ziet het, het is een mening en we willen niet onze mening aan een ander opdringen. Ervaar het zelf en ondervinden is het codewoord. Mocht het je interesse hebben, vraag het dan maar aan één van de jongens.
Wat een stek, wat is dit mooi geworden. Hier hadden we echt een hele tijd niet meer gedoken, maar het rif is echt sterk verbeterd in de afgelopen jaren. Nadat we omgekleed waren hebben we nog even met Janny Bosman gesproken. Zij staat met enige regelmaat in het NOB-blad, Onderwater. Janny wist ons nog te vertellen dat er een zeepaardje gespot was bij de Zeelandbrug.
Hierna lekker aan het kampvuur gezeten buiten bij het huisje, tot in de late uurtjes.
Zondagochtend
Hierbij het aanzicht in de ochtend van het huisje.
Eitje en koffie, de uitvoering hiervan lag bij Henk en Harry. Ruud deed nog even de financiën. Anne was ziek geworden, en zij gingen na het ontbijt naar Friesland.
Nadat een ieder uitgegeten was, hebben we gezamenlijk alles opgeruimd, het huisje veegschoon gemaakt, de spullen ingeladen, LED teruggebracht en naar Preekhil gereden.
Ook hier perfect gedoken, wel een aardige bries, maar onderwater merkten we hier geheel niets van. Nadien nog even gezamenlijk wat drinken, en konden we weer terug kijken op een geslaagd, maar vooral gezellig evenement.
0 Comments
You can be the first one to leave a comment.