We dalen weer rustig af naar een meter of 8 en we zien daar een ligstoel met wat baarsje, verder is er weinig te zien. Er werd weer een sein gegeven om te keren.
Opnieuw stijgen we op en gaan we via het ijs weer terug naar de uitgang. Ik had nu ook de camera meegenomen en heb geprobeerd wat plaatjes te schieten. Terug bij het wak gekomen was dit het einde van mijn eerste ijsduiken. Wat is deze tijd om gevlogen, maar nu was het tijd om om te kleden en konden er anderen het wak in voor hun ijsduik. Alle duiken gingen zonder problemen, op de tweede duik van Han na. Han kreeg een afblazende automaat en moest op de longhose van zijn Buddy Ruud terug naar het wak. Hij kreeg na deze duik de complimenten dat hij zo rustig was gebleven.
Nadat iedereen zijn duik gemaakt heeft is het tijd voor een bakje koffie. En was er ook nog gebak van onze collega duikers van Adora omdat deze club nu èèn jaar bestaat. Ondertussen was Jurgen bezig met het bakken van lekkere stokken met vlees en heerlijke satesaus en werd er lekker gegeten en gepraat.
Het was weer een zeer geslaagde zondag.
En wie zegt dat Groningers en Friezen niet gezellig samen kunnen zijn, had bij deze gezamenlijke ijsduik moeten zijn om het tegendeel te kunnen zien.
