Duiktrip Wadi Lahami Egypte
Na maanden van gefantaseer ,voorbereiding en de laatste weken met een grote grijns op je kop rondlopen kwam dan toch de reisdatum in zicht. Het reisgezelschap bestond uit 8 personen waarvan 1 duikster van duikteam Sneek, de stoere noordzeeduikster Anna.
Als je je spullen ingepakt bij de voordeur hebt staan en Beeno, Anne en Jurgen op de stoep staan dan weet je de vakantie is begonnen! Op Schiphol aangekomen was de groep al snel compleet . Bij de inchekbalie was het nog een heel gereken met het overgewicht van de bagage er moest door sommigen dan ook aardig bij betaald worden .
Ik niet maar wat wil je met 2 t-shirts en 4 onderbroeken (meer kon ook haast niet mee want dan zat je al aan je gewicht).
We zouden in ongeveer 5 uren naar Marsa Alam vliegen, overnachten in Marsa Nakari en dan in alle vroegte doorreizen naar Wadi Lahami.(wat een namen allemaal) Het vliegen viel Jurgen nog niet mee, toen er een baby het vliegtuig ingedragen werd betrok gelijk zijn gezicht maar toen er nog een paar achteraan kwamen zonk de moed hem in de schoenen. Het resulteerde uiteindelijk dan ook in een lekkere zwangere poeplucht als er weer èèn door het middenpad naar voren werd gedragen en een raampje open zetten is er niet bij bwaaaaaaag!
Maar uiteindelijk dan toch met een paar trombose benen door de krappe zitruimte kwamen we dan toch aan in Marsa Alam waar het weer een heerlijke Egyptische gekkenboel was.
En na enig oponthoud dan toch opweg naar Nakari.(was een koffer zoek)We sliepen daar in hele nette huisjes van de ecolodge met een prima restaurant alles zag er spick and span uit en het eten smaakte prima. De volgende dag stond de zon al vroeg op en was het al snel lekker warm (33 graden). Een klein busje zou ons in zo'n 2 uren naar Wadi Lahami brengen, de meest zuidelijke duikbasis van Egypte, zo'n 150 kilometer van de Sudanese grens.
Wadi Lahami is een heel kleine ecolodge pal aan de oever van de rode zee waar je met rubberboten naar de duikstekken werd gebracht. We sliepen daar in huisjes met een bol plafond om de warmte buiten te houden en dat werkte goed, hier was ook alles spick and span en dat zou de gehele week zo blijven .
De basis werd geleid door Ross een grote Australiër die alles doet om de gasten het naar de zin te maken, alleen een beetje te commercieel maar goed.
Wat duiken betreft was hij een en al enthousiasme "living the passion" was zijn gevleugelde uitspraak gevolgd door een bulderende lach die tot in Sudan te horen was.
De dag van aankomst wilden we natuurlijk zo snel mogelijk onder water dus snel de huisjes in bagage dumpen even wat eten en duikspullen klaarmaken! Omdat we 2 tot 3 duiken per dag gingen doen hadden we besloten om met Nitrox te gaan duiken, sommige van ons hadden nog vlak voor de vakantie hun Nitroxbrevetten gehaald. Nitrox is een goed besluit als je van plan bent om 2 tot 3 duiken per dag te maken. De dieptelimiet lag op 30 meter omdat we met ean32 doken, maar met 40-50 meter zicht ach….
Zo'n eerste duik is altijd weer overweldigend ik was al 3 keer eerder in Egypte geweest (Hurghada) maar wat ik hier zag; ik moet de brochures gelijk geven het zag er echt onaangetast uit, en dat is in het noorden wel anders!!
De routing was 's morgens om 6 uur opstaan, ontbijten en dan om ongeveer 7 uur gereed maken om te gaan duiken waarna de boten je in 30 minuten naar een duikparadijsje brachten.
Na een korte briefing van de gids ging je duiken en daarna gingen we gelijk door naar een andere stek voor de tweede duik. Daar aangekomen was er eerst koffie en thee met de befaamde Egyptische cake gevolgd door weer een briefing. En dan was het weer nieuwe fles en genieten maar. Blauwe lucht, 33 graden, warm water (27 graden) dun duikpakje 1001 tropische vissen zucht, zucht, zucht….
Groot pluspunt was ook dat je op een uitzondering na alle duikstekken voor je alleen had. De nachtduiken waren ook heel mooi, we hebben er 2 gedaan (sommige 3) en dat was steeds op de zelfde plek vlakbij de lodge. We zagen daar elke keer een joekel van een schildpad was een prachtig gezicht. Ook zagen we op weg van of naar de duikstekken dolfijnen. Helaas niet onderwater wat in het noorden wel vrij algemeen is. Je kon wel naar een stek met Dolfijnen maar dan moest je dat met een dagtrip doen. Daar kon je tussen een hele school duiken die daar praktisch het hele jaar is maar dat kwam voor ons niet goed uit dus zagen we er van af.
We zagen op een bepaalde duik ook 3 haaien zwemmen ik hoor Anne nog door haar automaat schreeuwen!!
We hadden ook nog een wrakduik gemaakt op een sleepboot helemaal volgegroeid met de mooiste koralen, prachtig. Niemand overigens weet hoe dat ding daar terecht gekomen is.
De mooiste duik voor mij was in "iron garden" de mooiste duikstek die ik in de rode zee tot nu toe gezien heb . De stek heette zo omdat er in een soort inham een scheepswrak lag die het zand een roestbruine kleur gaf. Dat wrak lag er al zolang dat het compleet overwoekerd was je moest goed zien wat wat was.
Vanuit die inham ging je door smalle doorgangen of gaten in het rif van het ene mooie naar het andere je kwam ogen te kort en op een gegeven moment stond er een klein stroompje en hoefde je niet eens te zwemmen.
Ik wees Beeno daar ook nog op een kwal in de vorm van een scheepsbel met een rood randje onderaan, ik hield mijn hand er pal achter zodat Beeno het transparante dier wat beter kon zien , bleek achteraf volgens het determinatieboek dat als ik was geprikt ik binnen enkele minuten een heel ander paradijs had gezien, goeiedag!
Al met al een topduikweek, overigens was naast de lodge ook nog een mangrove waar je visarenden kon zien wat een heel mooi gezicht was.
En dan onvermijdelijk het vertrek; kom je uit 33 graden kom je 's nachts aan in Nederland waait het windkracht 9 en regent het ijswater ja denk je dan we zijn weer thuis!!
